Dzisiaj, 18 kwietnia, o 7.50 po długiej walce z Covidem, chorobą kardiologiczną i powikłaniami odszedł od nas Marek Konecki.
Marek Konecki (1949 – 2021) – polski fizykochemik, specjalista z zakresu podstaw rozwoju pożarów, profesor w Szkole Głównej Służby Pożarniczej, taternik, rysownik satyryczny, autor wierszy i aforyzmów.
Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Warszawie. W latach 1967-1972 studiował na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując tytuł magistra za pracę dotyczącą badań struktury roztworów makromolekularnych metodami dielektrycznymi. W latach 1972-1978 pracował naukowo w Zespole Optyki Nieliniowej i Fizyki Chemicznej (Wydział Chemii UW). W 1978 rozpoczął pracę w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej podejmując tematykę powstawania i rozwoju pożaru. W 1980 obronił doktorat wykonany pod kierunkiem prof. dra hab. Arkadiusza Piekary z fizyki chemicznej na UW. Po rozwiązaniu WOSP w grudniu 1981 roku i zmianie na Szkołę Główną Służby Pożarniczej został zwolniony z uczelni. W latach 1984-1991, zaczęte w WOSP prace w zakresie bezpieczeństwa pożarowego, kontynuował w Zakładzie Badań Ogniowych Instytutu Techniki Budowlanej. W 1998 roku, podjął pracę w Szkole Głównej Służby Pożarniczej. W latach 2009-2019 był kierownikiem Katedry Podstaw Procesów Spalania, Wybuchów i Gaszenia. Był autorem ponad 70 publikacji w czasopismach naukowych i materiałach konferencyjnych, 3 podręczników i kilkudziesięciu prac badawczych niepublikowanych. Odbył staże naukowe w 2000 r. w Ukraińskiej Akademii Nauk, w Instytucie Termodynamiki i Spalania (Kijów) oraz w 2002 na Uniwersytecie w Leeds (Anglia), w School of Process, Environmental and Materials Engineering. W 2009 habilitował się na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej. Od 1 czerwca 2009 zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego w SGSP.
Po górach chodził od 1961 r. a wspinał się od 1971 r. Przeszedł wiele ścian tatrzańskich latem i zimą. Był członkiem Warszawskiego Klubu Wysokogórskiego, Polskiego Klubu Górskiego oraz Sekcji Alpinizmu Mazowieckiego Klubu Górskiego „Matragona” PTTK. Wspinał się w górach Turcji, Bułgarii – Rile, Pirinie, latem i zimą (nowe drogi) i w Himalajach – Lahaul (wyprawy eksploracyjne w 1977 i 1987 r. – pierwsze wejścia). Wieloletni członek Zarządu Mazowieckiego Klubu Górskiego „Matragona”.
Marek Konecki był członkiem współzałożycielem Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury w 1987 r. Do jego zainteresować należały głównie: grafika prasowa, rysunek humorystyczny i satyryczny, ilustracja książkowa. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmowała tematyka górska i tatrzańska. Debiut prasowy w miesięczniku „Karpaty” w 1975. Od 1977 przez wiele lat współpracował z pismem „Taternik”. Publikował swoje rysunki m.in. w „Szpilkach”, „Karuzeli”, „Kobiecie i Życiu”, „Expresie Wieczornym”, „Businessman Magazine”, „Warsaw Voice”, „Labiryncie” – Londyn, „Gazecie Polskiej” – Chicago oraz w pismach krajoznawczych i górskich jak „IMT”, „Gościńcu”, „Bularzu”, „Wspinku”, „Goprowcu” a ostatnio w Magazynie TPN „Tatry”. W latach 1991-1998 pracował jako samodzielny artysta plastyk. Współpracował m.in. z WSiP, WNT, Działem Nauki i Techniki dziennika „Rzeczpospolita”, „Oficyną Wydawniczą MOST”. Wiele lat współpracował z kwartalnikiem „Polish Food” oraz z miesięcznikiem „Góry i Alpinizm”. Ilustrował teksty satyryczne A. Potemkowskiego, A. Marianowicza, M. Czubaszek oraz wiersze poetek poznańskich: Aleksandry Zbierskiej i Łucji Dudzińskiej.
Miał 37 wystaw indywidualnych. Wystawiał m.in. w Warszawie, Krakowie, Zakopanem, Schroniskach tatrzańskich, Londynie, Chicago, Dundee (Szkocja), Manali (Indie). Brał udział w ponad stu wystawach zbiorowych rysunku w kraju i zagranicą, m.in. w Warszawie, Toruniu, Legnicy, Zakopanem, Gabrowie, Lipsku, Berlinie, Knokke-Heist, Beringen, Paryżu, Trento, Stambule, Ankonie, Nowym Jorku. Prace jego można znaleźć w zbiorach muzealnych i prywatnych. Rysunki w „Wielkiej Księdze X-lecia Polski Niepodległej”, w publikacjach „Karykatura polska”, „Karykatura portretowa” i innych. Wydał kilka tomików wierszy i aforyzmów. Ostatnio powstały: „Kalendarium kpin” – zbiór małych form satyrycznych na każdy dzień roku i „Bajdułki górskie” – krótkie satyryczne opowiadania o tematyce górskiej i taternickiej. Był współzałożycielem grupy kabaretowej „Lewatywa”.
(Źródło: Wikipedia), Fot. Archiwum rodzinne.
Cześć jego pamięci.